Łysienie

Współcześnie łysienie staje się schorzeniem coraz bardziej powszechnym. Wśród najczęściej występujących typów łysienia (niezwiązanych z innymi stanami chorobowymi) możemy wymienić łysienie plackowata oraz łysienie androgenowe. Łysienie plackowate dotyka niemal 2 % populacji, w większości atakując kobiety. Ma charakterystyczą postać owalnych miejsc na skórze głowy, całkowicie pozbawionych włosów. Jest to choroba autoimmunologiczna. Z kolei łysienie androgenowe (zwane łysieniem typu męskiego) w większości przypadków spotyka mężczyzn (choć i kobiety nie są od tej przypadłości wolne). Pierwsze objawy pojawiać się mogą już w wieku nastoletnim, jednak częstotliwość problemu wzmaga się wraz z wiekiem (w wieku 40 lat nawet 40 % mężczyzn może borykać się z łysieniem). Łysienie jest stanem chorobowym. Może mieć zarówno podłoże dziedziczne, genetyczne (związane z gospodarką hormonalną), jak i być spowodowane innymi dolegliwościami bądź też reakcją organizmu na przyjmowane leki, zatruciem metalami ciężkimi czy chorobami układu dokrewnego. Wystąpić mogą również łysienie po chemioterapii, związane ze stanami nerwicowymi (trichotillomania), czy łysienie poporodowe. Nie bez znaczenia są również stosowane zabiegi kosmetyczne, zaniedbania higieny czy niedobory mikroelementów w diecie. Aby okreścić przyczyny łysienia należy przeprowadzić badanie oraz zapoznać się z historią choroby. Dopiero wtedy można wdrożyć odpowiedni rdzaj terapii. Najczęściej sprowadza się ona do leczenia farmakologicznego, bądź do przeszczepu włosów.